Pierwszy koncert w nowym gmachu Muzeum Historii Polski
28 września w Audytorium Muzeum Historii Polski odbył się koncert z okazji otwarcia siedziby Muzeum na warszawskiej Cytadeli. W części pierwszej zaproszeni goście mieli okazję usłyszeć preludia, mazurki, ballady, scherza, nokturny Fryderyka Chopina w wykonaniu pianistów Janusza Olejniczaka i Tomasza Rittera. Natomiast w części drugiej odbyło się nadzwyczajne wykonanie Polskiego Requiem Krzysztofa Pendereckiego przez Chór Filharmonii Krakowskiej oraz Polską Orkiestrę Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa pod dyrekcją Kirilla Karabitsa.
Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa
MHP/Maciej Cioch
Utwory Chopina to arcypolskie dziedzictwo kultury. Nieustannie żywe, wciąż na nowo interpretowane, symbolizujące ciągłość, ale i zmienność narodowych dziejów. Podczas uroczystego koncertu z okazji inauguracji Muzeum Historii Polski utworów największego narodowego kompozytora, w wirtuozerskim wykonaniu, po prostu nie mogło zabraknąć. Polskie Requiem to nie tylko akt kompozytorskiego mistrzostwa Krzysztofa Pendereckiego. To również krystalizująca się z czasem wielka forma kantatowo-oratoryjna, stanowiąca świadectwo pamięci tragicznych wydarzeń polskiej historii. Lament Lacrimosa powstał na uroczystość odsłonięcia pomnika Ofiar Grudnia '70, symbolizującego walkę robotników z komunistyczną władzą. Wykonanie utworu 16 grudnia 1980 roku w Gdańsku stało się manifestacją siły Solidarności. Z kolei modlitwa błagalna Agnus Dei została wykonana podczas uroczystości żałobnych Prymasa Stefana Wyszyńskiego w maju 1981 roku.
Po wprowadzeniu stanu wojennego Penderecki sięgnął do kolejnych tekstów liturgii mszy żałobnej. Dies irae zadedykował Powstaniu Warszawskiemu – bohaterskiej i tragicznej walce o niepodległość, której pamięć była niszczona przez komunistów. Drugą – Recordare Jesu pie – poświęcił pamięci ofiary życia Ojca Kolbego w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz. Część Libera me, Domine, oparta na tekście responsorium i poprzedzająca finał Polskiego Requiem przywołuje tragedię Katynia – zatajaną przez lata prawdę o dokonanym przez sowieckie władze mordzie tysięcy oficerów polskich. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości kompozytor włączył do Polskiego Requiem pochwalne Sanctus, przesuwające punkt ciężkości utworu w stronę „sfery światła”. Wreszcie, Chaconne in memoria del Giovanni Paolo II, skomponowana w roku 2005 po śmierci Papieża Polaka, zamknęła ostatecznie całość Polskiego Requiem.
Koncert był transmitowany w TVP Kultura oraz w programie 2. Polskiego Radia. Obie części koncertu znakomicie się uzupełniały, stanowiąc przemyślaną opowieść o polskich dziejach i zaproszenie do refleksji nad polską historią i polską kulturą. Więcej o koncercie...
Audytorium Muzeum Historii Polski liczy blisko 580 miejsc. To przestrzeń na koncerty, widowiska, konferencje, debaty oraz inne wydarzenia. Przestrzeń ta stanie się także salą koncertową Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa.
28 września odbyła się inauguracja nowego gmachu Muzeum Historii Polski. W uroczystości uczestniczyli prezydent RP Andrzej Duda wraz z małżonką, premier RP...
Czytaj więcej
W niedzielę 1 października, krótko po godzinie 17.00 rozpoczął się koncert pt. „sanah w towarzystwie kwartetu smyczkowego śpiewa Poezyje”. Wydarzenie...
Czytaj więcej
Na Festiwalu Otwarcia Muzeum Historii Polski nie zabrakło gorących dyskusji. Okazją do nich była dwuczęściowa debata prowadzona przez redaktora Mariusza Cieślika.
Czytaj więcej
