czas czytania:
Wilno – spór pamięci
‘Dwa narodowe toposy stosunkach polsko-litewskich: „Okupacja Wilna” a „Wilno jako stolica polskich kresów wschodnich”’ – to tytuł kolejnej debaty w ramach projektu „Dialog pamięci kulturowych w przestrzeni ULB” realizowanego we współpracy Muzeum Historii Polski i Instytutu Historii Litewskiej Akademii Nauk.
Dyskusja odbędzie się 17 listopada o godzinie 17.00 w sali lelewelowskiej Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk.
Miejsce Wilna w pamięci historycznej Polaków i Litwinów to jedna z najtrudniejszych kwestii w stosunkach między naszymi narodami. Dla Polaków jest oczywiste, że Wilno w sensie etnicznym i kulturowym było w XIX w. i aż do II wojny światowej zdecydowanie polskie.
Dyskusja odbędzie się 17 listopada o godzinie 17.00 w sali lelewelowskiej Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk.
Miejsce Wilna w pamięci historycznej Polaków i Litwinów to jedna z najtrudniejszych kwestii w stosunkach między naszymi narodami. Dla Polaków jest oczywiste, że Wilno w sensie etnicznym i kulturowym było w XIX w. i aż do II wojny światowej zdecydowanie polskie.
Tymczasem Litwini, budując swoje państwo po I wojnie światowej, nie wyobrażali go sobie bez historycznej stolicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, Konflikt o Wilno został rozstrzygnięty siłą na korzyść Polski, co stało się to przyczyną pierwszego i do dziś ciążącego na wzajemnych relacjach konfliktu pomiędzy naszymi narodami, Polskie zwycięstwo okazało się jednak nietrwałe, W okresie II wojny światowej Wilno i Wileńszczyzna weszły w skład Litwy, co zostało ostatecznie uznane przez niepodległą Rzeczpospolitą w traktacie z 1994 r.
Dzisiaj nie istnieje spór o przynależność Wilna, Jednak w pamięci Polaków miasto wciąż pozostaje sentymentalną stolicą polskich kresów północno-wschodnich, podczas gdy Litwini pielęgnują żal i używają pojęcia „polskiej okupacji” w okresie 1920-1939, Ale „sprawa wileńska” pozostała i nadal dzieli historyków i społeczeństwa obu sąsiadujących ze sobą krajów.
Intencją organizatorów polsko-litewsko-białoruskiej dyskusji, nie jest przekonanie którejś ze stron do swoich racji, lecz zestawienie argumentów używanych w tej dyskusji przez historyków i uczestników dyskusji po każdej ze stron, Nawet jeśli spór jest niemożliwy do rozstrzygnięcia, chcielibyśmy by odbywał się on z lepszą znajomością faktów, większym zrozumieniem argumentów drugiej strony i z szacunkiem dla odmiennego punktu widzenia.
WS.